Info Panel
You are here:   Home  /  Greek  /  Ιστορίες μικρού μήκους  /  AGIS

AGIS

Η γλώσσα μου χει βγει όλο το βράδυ.

Όλοι οι γιακάδες έχουν φύγει από το γραφείο, έχουν αφήσει τους τελευταιους του γραφείου να τελειώσουν όσα πρέπει να παραδωθούν αύριο ενώ οι ίδιοι την έχουν κάνει να ξεκουραστούν.

Κι εγώ ακόμα εδώ. Βλέπεις ο πασάς με άφησε να του τακτοποιήσω τις εκκρεμμότητες. Κάτσε κάνε λέει ένα crawl τους servers γιατί δεν είναι updated το index της Μνημοσύνης.

Που άμα τον ρωτήσεις τι είναι το index θα σε κοιτάζει σαν τα μωρά του neslac … που είναι και ζωηρά! Γιατί μαμά;

Κι αυτή η Μνημοσύνη, όνομα και πράγμα. Ένα index δε μπορεί να κρατήσει. Κάθε Πέμπτη βράδυ κάνουμε full crawl, κάθε Παρασκευή μεσημέρι -γιατί ο πασάς έρχεται μετά τις 11- έχουμε τα παράπονα του αφεντικού πως δε βρίσκει τα αρχεία του από το search της φάρμας. Η φάρμα φάρμα και τα ζώα εμείς. Μπεεε.

Παρασκευή σήμερα. Ξημερώνει. Σε λίγο θα ξεκινήσουν δουλειά και οι συνάδελφοι. Τουλάχιστον είναι πάντα η νυχτερινή βάρδια του support εδώ και δε νιώθω μόνος. Όχι πως μιλάμε, αλλά τουλάχιστον όσο εγώ περιμένω να τελειώσει το crawl και σουλατσάρω στο διαδίκτυο, ακούω τα πλήκτρα των συναδέλφων και νιώθω μια παρουσία στο χώρο.

Κοντεύει 9. Σε λίγο θα αρχίσουν να καταφθάνουν οι πρώτοι. Ακόμα να ξεμπερδέψω με τη Μνημοσύνη.

Ξεχάστηκα. Δε συστήθηκα. Άγης. Από το Αγαθοκλής. Μπορείτε να με φωνάζετε AGIS όπως όλοι, καθότι είναι και λατινόγλωσσο το περιβάλλον μας.

Όταν με έφεραν στην εταιρεία ήμουν ο πιο ακριβοπληρωμένος. Ό πιο έξυπνος. Ο πιο πολλά υποσχόμενος. Που κατέντησα να περνάω τα βράδυα μου κάνοντας crawl σε βάσεις SharePoint? Που κατέντησα να παρακολουθώ web parts να μου χαμογελάνε, web collections να θεωρούν εαυτούς άξιους και libraries και lists να φιλοξενούν τα πολύτιμα δεδομένα μου;

Άνοιξε η πόρτα του γραφείου μου. Καλώς το αγαπημένο μου αφεντικούλι. Θα βγάλει το σακακάκι του, θα το ακουμπήσει στην καρέκλα του γραφείου μου, θα κάτσει στην καρέκλα και θα ειδοποιήσει την κυρία Άννα να του φέρει τον πρωινό του καφέ.

Ξινισμένη φάτσα κι αυτή η κυρία Άννα αλλά και με τόσους που έχει να κάνει δεν την αδικώ. Άσε που με φροντίζει και κάθε μέρα δεν αφήνει ούτε ψίχουλο στο γραφείο μου. Πεντακάθαρο πρωί βράδυ μου το κρατάει.

Όπα γύρισε το αφεντικό και με κοιτάει. Σίγουρα θα θέλει να εξετάσει αν τέλειωσε το crawl της βάσης. Ίσα που τέλειωνω. 98%.

Άναψε την οθόνη μου και κούνησε νευρικά το ποντίκι μέχρι να εμφανιστεί το παράθυρο εισαγωγής κωδικού. Εισήγαγε τον κωδικό του κάτω από το όνομα χρήστη DT. Τρομερός κωδικός και δύσκολος: ilot@dmin. Σε μια εταιρεία που την λένε ilot και που το αφεντικό είναι administrator.

Ο κωδικός έγινε δεκτός και εμφανίστηκε μπροστά του η οθόνη καλωσορίσματος του λειτουργικού συστήματος:

Welcome to AGIS: Advanced GeoIntellect System. Εγώ!
– Ακόμα ρε καθυστερημένο; Μόνο εγώ δουλεύω σε αυτήν την εταιρεία πια; Όλα εγώ; ΟΛΑ ΕΓΩ;;;

99%. Μια υπέροχη Παρασκευή ξεκινούσε.

  2010  /  Ιστορίες μικρού μήκους  /  Last Updated January 1, 2013 by Phlegyas  / 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.